Заминувањето на младите од Балканот заради подобра иднина, ќе ги погоди економиите на земјите. 

Се истакнува дека за 1 месец во странство се заработуваат 4 плати кои би ги добивале во родната земја. 

Франс прес ја споредува состојбата во повеќе земји како Србија, Црна Гора, Македонија, Хрватска, Косово. За нашата земја се наведува дека 85% од младите сакаат да си заминат. 

Се вели дека Косово е најпогодено затоа што 60% од младите немаат работа. 

За Тузла во БиХ се пишува дека е регион кој е погоден од сиромаштија. 

За Хрватска се пишува дека по влезот во ЕУ во 2013 година, многу граѓани заминуваат во Германија на работа. 

Се смета дека Германија ќе понуди многу работни позиции за медицински кадар од Балканот. 

Луѓето од Балканот потврдиле дека за вработување овде им треба партиска или друга поддршка. 

Во организација на маркетинг агенцијата “Маркетинг Микс“, минатиот петок во Штип, се одржа манифестацијата “Избор за најуспешна жена претприемач од источен и југоисточен регион“.

Др. Ксенија Јанкова, сопственик на приватната здравствена установа „Дента Лукс“ од Радовиш e прогласена за најуспешна жена претприемач за источен и југоисточен регион за 2016 година. Таа освои најголем број гласови од страна на  публиката која гласаше на фан страницата „Жените во економијата“.

Со оваа манифестација се стремиме кон промоција на жените лидери и нивните бизниси од овој регион во целата држава и истовремено ја стимулираме можноста за нивен дополнителен развој преку вмрежување со останатите компании и  поттикнување на идни соработки и  нови проекти“ – вели иницијаторката Лилјана Варадиновска, сопственик и директор на “Маркетинг Микс“.

Победнички по категории, според гласовите на жири-комисијата се:

– Најуспешна жена претприемач во категоријата „Бизнис со најдолга традиција“: Олгица Бојаџиева, сопственик на Маком Треф плус и ланец маркети „Маком Маја„ Радовиш

– Најуспешна жена претприемач во категоријата на „Бизнис со најголем потенцијал“: Дина Муцунска, менаџер на хотелски комплекс „Манастир“ , Берово

– Најуспешна жена претприемач во категоријата„Бизнис со најголем раст“: Жаклина Мицова, сопственик на ланец бутици Леди Ди, Кавадарци

– Најуспешна жена претприемач во категоријата „Бизнис со најхумана димензија“: д-р Цеветанка Манева Самарџиска, сопственик на специјалистичка ординација д-р Самарџиски Штип

– Најуспешна жена претприемач во категоријата „Најмлад бизнис“: Ивана Тренадафилова, сопственик на Атајле Ивана, Штип

– Најуспешна жена претприемач во категоријата „Најкреативен бизнис“: Сузана Младенова, менаџер на Цвеќара Мимоза и ресторан Ројал Парк-Струмица

Наградите за традиционалната манифестација, која годинава одбележува десетгодишен јубилеј, „Претприемач на годината“ за 2016, ќе бидат доделени денеска во Скопје.

Наградите се наменети за успешните претприемачи од микро и малите претпријатија во Македонија.

Манифестацијата е во организација на Македонската развојна фондација за претпријатија (МРФП), Сојузот на стопански комори (ССК) и Стопанската комора на Северозападна Македонија (СКСЗМ). Ко-организатор е Националниот центар за развој на иновациите и претприемачкото учење (НЦРИПУ), а институционален покровител е Министерството за економија на  Македонија.

Во книгата „Cruise Confidential” на Брајан Дејвид Брунс, првиот човек кој го одработил целиот договор во историјата на компанијата „Carnival Cruise”, изнел неверојатни детали од своето искуство, кои се однесуваат на многу секс, многу омраза, угнетување и забава.

Работата на крузери можеби звучи како совршена работа – патување по светот, запознавање на сите нации и голема плата, но оваа работа е се, само не тоа. Сите валкани тајни кои ги чува просторот под палубата на луксузни, пловечки хотели ги отркива Брајан Дејвид Брунс, првиот Американец во историјата на компанијата „Carnival Cruise” кој го одработил целиот свој договор без да даде отказ.
 
Тој за своето искуство напишал книга. Во книгата “Cruise Confidential” Брајан изнел неверојатни детали од својата работа кои се однесуваат на многу секс, многу омраза, угнетување и забава.

Како келнер на бродот „Carnival’s Legend” работев по 100 часа неделно и тоа 15 недели по ред, а после тоа просто престанав да бројам. Немав слободен ден 10 месеци. Платата никако не одговара за одработените часови, па поради тоа ретко ќе видите вработени од развиените земји.
 

На бродот добивав само два слободни ручеци на секои осум дена. Инаку работев секој доручек, ручек и вечера. Секој ден. Најлошиот дел од работата е чувството дека работодавецот буквално ве поседува. Корпорацијата контролира што јадете, кога јадете, кога можете во тоалет, апсолутно се. Ако еден ден веќе сте одработиле 12 часа а тие ви велат дека треба да работите уште четири тоа и ќе го направите без приговор.

Исто така, она што ве убива во поим е начинот на кој ви е структуиран денот – никогаш не можете да спиете цела ноќ. Главно би можеле да споиме четири до пет часа сон во една вечер и тоа откако ќе изработевме по 12 часа“, открива Брајан во својата книга.
 
Меѓутоа, фактот дека работат како робови, спијат напикани во кабина како сардини без ронка приватност и дека се платени неверојатно малку (Брунс како келнер бил платен помалку од 50 долари месечно и секако, зависел од напојниците), работниците морале некако да го преживеат.
 
Во тоа им помагал сексот. Многу, многу секс. И потсмевање со гостите.

На крузерите сите имаат секс со секого. Тоа е исклучително ретка прилика да го „вкусиш светот“, ако можам да се изразам така. Екипите ротираат на недела база, па секогаш е достапна нова бродска романса. Вистински врски се речиси невозможни за одржување кога работиш 100 часа неделно во ротирачки смени. Познавам едвај неколку парови кои успеале во тоа. Меѓутоа, затоа романсите меѓу вработени и гости се строго забранети. Ако ве фатат добивате моментален отказ, ве исфрлаат на првото пристаниште, било каде на светот. Ретко кој сака толку да ризикува“, вели тој.
 

Бродската екипа тоа малку слободно време што го имала, го користела за забави. Тие кратко траеле, обично од полноќ до три часот наутро. Понекогаш два пара имале секс истовремено во една мала кабина, а ги делела само една завеса. Келнерките често завршувале со бродските официри во надеж дека ќе им помогнат да најдат подобро сместување и помалку напорна работа.