Традиоционалните индустриски гранки остануваат без работници. Според статистика, паѓа бројот на работниците во текстилниот, кожарскиот сектор, во  дрвната, металната индустрија односно во оние дејсноти во кои во минатото имаше најмногу вработени.

На што се должи слабиот интерес за овие гранки, ниските плати или негрижата на државата за дејностите кои некогаш ја двиежа економијата.

Влијание на слабиот интерес за овие дејности имаат и ниските плати. Најголем дел од работниците во традиоционалните индустриски гранки работат за минимална плата од 200 евра. Експертите велат дека државата треба да помогне со мерки за зголемување на платите, но најважно е да се реформира образовниот систем кој ќе креира квалификувани работници.

Странските инвеститори од зоните се жалат дека токму неквалификуваниот кадар им е главен проблем. Имаат потреба од работници, но на пазарот на труд нема обучени лица туку вложуваат дополнителни средства за нивни обуки. Инаку, токму зоните се местата каде што има и најголем раст на бројот на вработени. Статистиката покажува дека двоцифрен раст има во дејностите производствто на електрична опрема, машини и моторни возила.

Во Австрија, со почетокот на новата година започна да важи забраната за продажба на пластични кеси за еднократна употреба.

Предлог законот, кој парламентот го усвои, предвидува период на транзиција до крајот на 2020 година, за да им се овозможи на претпријатијата да се „ослободат“ од пластичните кеси во своите магацини. Од забраната се исклучени оние кеси кои се целосно биоразградливи и кои се произведени од биолошки материјал.

Исто така, од забраната се исклучени пластичните кеси за повеќекратна употреба. Поради бројните исклучоци, организациите кои се занимаваат со животна средина ја критикуваа измената на законот, како мерка без ефект.

Тие посочуваат дека годишно во Австрија има околу 7.000 тони пластично ѓубре поради пластични шишиња и кеси, и веруваат дека законот би требало да опфати и пластична амбалажа, што претставува голем дел од пластичното ѓубре.

Откако во јуни годинава лимитот за плаќање во кеш се намали од 1.000 на 500 евра, многу брзо тој праг не само што ќе се зголеми, туку и ќе рипне неколкукратно, на дури 3.000 евра. 

На 27 декември, кога сите беа зафатени со предновогодишни коктели, пратениците речиси „инкогнито“ и по скратена постапка си ги изгласале измените на Законот за спречување перење пари и финансирање тероризам, со кој лимитот се крева на 3.000 евра.

„Во Законот за спречување перење пари и финансирање на тероризам („Службен весник на Република Македонија“ број 120/18), во член 182 по ставот (2) се додава нов став (3) кој гласи: „(3) Со влегувањето во сила на овој закон забраната за плаќање со готовина на стоки и услуги од членот 48 од овој закон, ќе се однесува на готовински плаќања, во износ од 3.000 евра или повеќе во денарска противвредност во вид на една или повеќе очигледно поврзани трансакции, што не е извршено преку банка, штедилница или преку сметка во друга институција која дава платежни услуги“, се вели во законските измени.

Овој закон влегува во сила со денот на објавувањето во „Службен весник на Република Северна Македонија”.

А овие законски измени ги предложиле група пратеници Ејуп Алими, Реџаиљ Исмаили, Агим Шаќири, Александар Филиповски, Агим Муртезанов и Мирослав Јованов. За измените гласале 54 пратеници, немало против и воздржани.

Токму намалувањето на прагот за плаќање во готовина беше еден од клучните владини адути во борбата против сивата економија. 

Таа сума првично беше 15 илјади евра, па власта во неколку наврати ја намалуваше, прво на 2.000, па на 1.000 и во јуни годинава на само 500 евра.

И додека премиерот Зоран Заев, екс министерот за финансии Драган Тевдовски и директорката на УЈП, Сања Лукаревска, постојано повторуваа дека на тој начин власта се бори со сивата економија, стопанствениците од албанскиот блок, пред се од Стопанската комора на Северозападна Македонија, постојано повторуваа дека овој закон е преригорозен и ги ограничува во водењето на бизнисот.

„Вака утврдената одредба во периодот од нејзината примена од 1 јуни 2019 година до денес  предизвика ограничувања за голем број на граѓани, кои  согласно со  своите потреби правото за  плаќања со готовина за стоки и услуги за износ поголем од 500 евра во денарска противвредност  не можат  искористат заради ограничувачката одредба која наметнува дополнителини обврски за граѓаните. Заради ограничувачкиот законски износ во многу секојдневни ситуации со кои се судираат граѓаните потребна е предметната измена на законот  и нејзино усогласување со правните прописи за вршење на готовински плаќања со земјите од Европската Унијакако што се: Белгија, Италија, Унгарија, Чешка, Полска, Латвија, Словенија и други“, се вели во образложението.

Со Предлог на законот за изменување на Законот за спречување перење пари и финансирање на тероризам ќе се зголеми износот за плаќање со готовина на стоки и услуги во вид на една или повеќе очигледно поврзани трансакции, што не е извршено преку банка, штедилница или преку сметка во друга институција која дава платежни услуги, велат предлчагачите.

А од предлагачите, тројца пратеници се од ДУИ, тројца од СДСМ, што значи дека овој закон е предложен и донесен во дослух со власта.

Фактор бараше од Министерството за финансии став за овие законски измени, но не доби одговор до подготовката на овој текст. 

Истражувајќи ги цените на патарините за патничките возила (категоризацијата варира од земја до земја), на автопатиштата во земјите од регионот, во Македонија се наплатува најскапо доколку плаќате во евра. На секои 10 километри цената во просек е 0.75 евра, додека во домашната валута изнесува 30 денари, или 0,49 евра, објави Ал Џезира. 

Во БиХ, трошоците на наплатните рампи се различни кога станува збор за Федерацијата на БиХ и Република Српска. Ако го погледнеме делот од автопатот Добој - Бања Лука, возачите плаќаат во просек 0,48 евра за 10 километри од автопатот. Користејќи го автопатот преку ФБиХ, возачите ќе издвојат 0,60 евра за 10 километри по кои патувале.

Во Хрватска е анализиран скоро целиот дел од автопатот А1 и пресметано е дека возачите трошат 0,64 евра за десет километри на автопатот. Во земјите со затворен систем на наплата од регионот, Србија е најевтина - возачите треба да потрошат 0,33 € на 10 километри. Во Косово употребата на автопатот сè уште не се наплаќа, додека Црна Гора сè уште ги чека првите километри од автопатот.

Словенија користи систем на наплата со вињети - налепници кои важат за патарина за одреден временски период. Вињетата (за возила високи до 1,3 метри и тежина до 3,5 тони) чини 15 евра за седум дена, 30 евра за еден месец, додека годишната цена е 110 евра.

Системот за собирање вињети сè уште се користи во Австрија, Чешка, Унгарија, Словачка и Швајцарија. Во принцип, патарините во земјите од регионот се многу пати поскапи отколку во значително побогатите европски земји.

Ако се земеме ситуацијата во БИХ. ентитет Република Српска (слично на Федерацијата на БиХ, Хрватска и Србија), каде што се пресметува износот на годишната цена на билетот со множење на километражата на автопатот, односно со 400. Така, годишниот билет за автопатска делница од Добој до Градишка чини изнесува зачудувачки 2.044 евра (4,000 конвертибилни марки) - неколку пати поскапо од годишната вињета во Словенија, за многу помалку километри автопат.

Годишната вињета во Словенија за автомобили до три и пол тони чини 110 евра, во Австрија 89,20 евра, во Швајцарија е 40 франци, или околу 37 евра. Во Бугарија и Словачка возачите на патнички возила плаќаат годишна вињета од 50 евра. Годишната патарина за патнички возила во Чешка е 59 евра, а во Романија 96 евра.