Шумата како дел од Националниот парк Маврово е впишана на Листата на светско наследство на природата на УНЕСКО. По Охридскиот Регион кој е прогласен за мешано наследство, природно и културно, буковата шума која се наоѓа по течението на Длабока Река е второ природно добро од земјава што се најде на листата на УНЕСКО.
Со прогласувањето стана дел од досието „Древните и исконски букови шуми на Карпатите и други региони во Европа“, впишано на листата во 2007 година. Територијата на доброто е проширена во 2011 и во 2017 година, а деновиве уште десет земји се вкулени во споменикот на природата: Босна и Херцеговина, Чешка, Франција, Италија, Црна Гора, Северна Македонија, Полска, Србија, Словачка и Швајцарија.
Проширувањето на транснационалното светско наследство „Древните и исконски букови шуми на Карпатите и други региони во Европа“ на десет европски земји ја зголемува исклучителната вредност и интегритетот на ова природно добро, кое сега содржи 94 компоненти во 18 земји. Проширената територија на ова добро претставува исклучителен пример на релативно ненарушен комплекс и го претставува широкиот спектар на севкупните еколошки процеси на чисти и мешани стојалишта на европската бука низ разни еколошки состојби, соопшти УНЕСКО.
Комитетот за светско наследство на Листата на светско наследство додаде и четири локалитети споменици на културата и еден споменик на природата: Колонадите во Болоња, Италија, делата на архитектот Јоже Плечник во Љубљана, Пејзажот од шкрилец во Северозападен Велс, Обединето Кралство, Петроглифите на езерото Онега и Белото Море, Руска Федерација и Националниот парк Ивиндо во Габон.
Од Македонија уште четири локалитети се на листата на чекање: Архео-астрономскиот локалитет „Кокино“, номиниран во 2009 година, пештерата Слатински извор, ставен на листата во 2004 година, Маркови кули, номиниран во 2004 година и црквата „Св. Ѓорѓи“ во Курбиново, номинирана кон крајот на 2020 година.
44. сесија на Комитетот за светско наследство се одржа онлајн, а домаќин беше Кина.