Наоѓањето време за себе во текот на стресната работна недела не е едноставна задача. Но, во некои градови тоа е полесно отколку во другите, покажува неодамнешно истражување.

Безбедносната компанија „Киси“ анкетирала луѓе од 40 града низ целиот свет за да открие кои жителите имаат најдобар баланс помеѓу работата и животот, давајќи поени за фактори на вработување, како што е просечното време на патување, работни часа и одмор, заедно со благосостојбата и граѓанските права.

Ова се најдобрите градови во светот што нудат најдобар баланс помеѓу работата и животот:

1. Хелсинки, Финска - 100,0
2. Минхен, Германија - 98,3
3. Осло, Норвешка - 95,3
4. Хамбург, Германија - 93,6
5. Стокхолм, Шведска - 89,1
6. Берлин, Германија - 88,8
7. Цирих, Швајцарија - 84,1
8. Барселона, Шпанија - 82,2
9. Париз, Франција - 77,8
10. Ванкувер, Канада - 72,6

1. Хелсинки, Финска

Жителите на Хелсинки уживаат во најдобриот баланс помеѓу работата и животот, со релативно кратка 40-часовна работна недела и ниско просечно време на патување до работа од 26 минути.

Минималниот платен одмор што може да го земат е 30 дена, што е еден од највисоките од која било земја што учествувала во истражувањето. Хелсинки нуди и дарежливо платено породилно отсуство од 1.127 дена, што е далеку повеќе од другите земји, со исклучок на Унгарија.

2. Минхен, Германија

Првиот од трите германски града во топ-десетте, Минхен, е град со најнизок стрес на оваа листа. Просечната работна недела е подолга од онаа на Хелсинки за само еден час, а времето за патување до работа е подолго за една минута.

Постојат неколку изразени разлики помеѓу првите два града на листата. Во главниот баварски град минималниот платен одмор е само 20 дена, иако повеќето вработени во просек земаат речиси 30 дена. Родителите можат да земат 406 дена платено породилно отсуство.

3. Осло, Норвешка

Од анкетираните градови, жителите на Осло работат најмалку часа неделно (38,9), а само мал процент од луѓето работат повеќе од 48 часа.

Градот обезбедува дарежливо породилно отсуство и има највисока оцена за родова еднаквост од сите испитани градови. Исто така, на прво место е за пристап до услугите за ментално здравје.

4. Хамбург, Германија

Како и Минхен, и Хамбург има 41-часовна работна недела и е место за живеење и работење со релативно низок стрес, иако не е толку безбедно.

Германија е единствената земја со повеќе од еден град во топ-десетте. Сите три од овие града имаат кратка работна недела и балансирана политика што е пријателски настроена кон семејството. Слободното време игра важна улога во животот на германците.

5. Стокхолм, Шведска

Владата на Шведска презеде чекори за да му помогне на населението да ги балансира работните обврски со приватниот живот.

Стокхолм постигна 76,9 поени за родова еднаквост и е на второ место во истражувањето на ова поле. Ова делумно се должи на флексибилното работно време и структурата на родителското отсуство. Социјалната еднаквост е висока во целиот град, а еднаквоста на ЛГБТ достигнува 100 отсто.

6. Берлин, Германија

Вработените во Берлин пристигнуваат на работа околу 10 часот, подоцна од другите германски градови што се најдоа во топ-десетте. Просечното патување до работа и до дома е подолго, а нивото на стрес во Берлин е двојно поголемо од нивото на стрес во Хамбург и трипати поголемо отколку во Минхен.

7. Цирих, Швајцарија

Во Цирих луѓето работат најдолги часови во неделата и најдолго патуваат до работа и до дома.

Пристапот до услуги за ментално здравје е на второ место, а градот има и едно од најниските нивоа на стрес.

Најпопуларниот град во Швајцарија има ниско загадување на воздухот и води во однос на здравјето и фитнесот на неговите жители.

8. Барселона, Шпанија

Во Барселона работниците работат речиси 41 час во неделата, што е исто како и на другите места во топ-десетте. Кога не работат, жителите на градот земаат повеќе одмор, просек од 30,5 дена, повисоко од потребниот минимум од 22 дена.

9. Париз, Франција

Работниците во француската престолнина имаат најдолго време на патување меѓу топ-десетте, во просек од 44 минути, во споредба со 26 минути во Хелсинки. Но, и Франција е позната по долгиот платен одмор од 30 дена.

Законодавството бара од Франција активно да промовира здрав баланс помеѓу работата и животот. Работната недела трае 35 часа, а работниците може да изберат дали да одговараат на повиците и е-пораките од работа по работното време.

10. Ванкувер, Канада

Ванкувер е единствениот град надвор од Европа во топ-десетте. За повеќето жители, патувањето до работа трае повеќе од половина час. Работната недела трае околу 40 часа - слично како во другите градови од топ-10.

Како и нивниот сосед, САД, и Канада има ограничен платен одмор - само 10 дена, иако во просек земаат повеќе од 15.

Не е чудо што холандскиот премиер Марк Руте ужива да патува во својата канцеларија таму. И неодамна тој го направи патувањето со велосипед што е можно почесто. „

Не возев многу последните 10 години. Но, во последните две години, повторно имав сопствен велосипед и, кога времето дозволува, јас патувам во канцеларијата на тој начин “, рече тој пред Светскиот економски форум.

Холанѓаните се славни по љубовта кон велосипедизмот. Во 2018 година, земјата имаше повеќе велосипеди од луѓе: 23 милиони спрема 17 милиони. Повеќе од една четвртина од сите патувања во земјата се прават со велосипед и од нив, четвртина се за до работа, како Рут.

Тој објаснува зошто одамна е таков феномен: „Холанѓаните сакаат велосипедизам затоа што ние сме мала земја. Мора да се снајдеме од А до Б. И секако да земеме автомобил, да, е опција, но имате метеж плус влијанието врз животната средина. Од старите времиња, скоро од крајот на 19 век, се навикнавме да носиме велосипед “.

Рамниот пејзаж на земјата е совршен за патувања на две тркала. Но, таа исто така внимателно ја дизајнираше својата транспортна инфраструктура за промовирање на возење велосипед.

Здравствените придобивки од возењето велосипед се добро познати: го намалува ризикот од болести како што се дијабетес и кардиоваскуларни заболувања и може да помогне во зајакнувањето на менталната благосостојба.

Една студија за 2015 година открила дека повеќе од 6.000 смртни случаи во Холандија се спречуваат секоја година поради возење велосипед, и додава шест месеци на просечниот животен век.

Прекршочни судови во Црна Гора, минатата и оваа година казниле 168 родители кои одбиле да ги вакцинираат своите деца, што е речиси трипати повеќе од периодот од 2013 до 2017 година.

Според податоци од судовите доставени до подгоричкиот весник „Вијести“, 140 родители се казнети парично, а 27 добиле опомена.

Поради одбивање имунизација, родителите биле санкционирани со вкупно 14.560 евра, што значи дека воглавно добивале минимална законска казна.

Според законот во Црна Гора, минималната казна за невакцинирање деца е 100 евра, а максималната две илјади евра.

Џули Жуо имала само 22 години кога се вработила во Фејсбук како приправничка. Денес, десет години подоцна, се наоѓа на местото на потпретседател во одделот за дизајн на производи и води тим кој е заслужен за дизајнот на социјалната мрежа.

аа моментално им е претпоставена на 250 вработени, а бројката постојано се зголемува. Свесна е дека вработувањето на квалитетни и способни луѓе е клучно, па смислила прашање, за кое тврди дека ги открива сите кандидати кои бараат работа.

Наместо да го наведе кандидатот да го рецитира својот живот со прашањето: „Кажи ми нешто повеќе за себе“, таа им поставува малку поинакво прашање.

„Замисли се себеси за три години. Што мислиш дека би се променило дотогаш поврзано со тебе?“, е прашањето кое Жуо им го поставува на сите кандидати.

Од одговорот дознава три работи - колку е амбициозен кандидатот, колку е насочен кон остварување на целите и колку е свесен за себе и за своите карактеристики.

Главната карактеристика која ја бара кај луѓето е желбата за развој и напредување. Дури и ако кандидатот не ги исполнува условите, она што е клучно е желбата за надградба и раст. Токму одговорот на горенаведеното прашање ѝ помага да воочи дали кандидатот има квалитети, пренесува „Business Insider“.

Кандидатите за време на интервјуто за работа воглавно зборуваат за своите претходни постигнувања. А, иако е важно тоа што го постигнале во кариерата, тоа не значи дека знаат што ќе прават во иднина. Затоа Жуо бара визија за иднината, односно луѓе кои размислуваат што ќе прават понатака, а не само за тоа каде биле.