Додека многумина брашното од хељда го кроистат понекогаш, мештаните на „Златара“ речиси секојдневно на трпезата имаат домашна пита од хељда.
Се повеќе пекари ја нудат во својот асортиман, но само во „Златара“ таа традиционално се подготвува.
Кај Пуриќ Јекослав ни подготовката а ни производството на хељда не се менувало со децении.Таму таа се пренесува од колено на колено.
Соговорникот на Б92 после студиите одлучил знаењето кое го стекнал, да го примени на стрмни и диви терени. Најпрво посеал на помали површини хељда, во време кога за тоа никој не размислувал, за да тоа стане негова традиција.
Минатата година оваа култура ја имал посеано на 24 хектари. Поради
плодоред но и определување да започне органско производство, покрај хељдата започнал да одгледува и спелта.
Се што произведува на 70 хектари, го меле во својот млин и произведува брашно. Ја искористува целата билка, од она што другите би го фрлиле овој домаќин прави перници од лушпите на хељдата кои им ги нуди на туристите со проблеми од разни алергии, несоница, болка во раменици и главоболка.
Благодараение на туристичката организација, за хељдино брашно Пуриќ Јекослава се слушнало и во Русија, соседните земји но и ширум Европа.
Но многумина ќе потврдат дека најубаво е да се јаде пита од хељда токму на теренот каде хељдата се произвела.
Дали сте пробале нешто да направите со ваков вид на брашно? Еве ви идеја да пробате и бизнис по овој пример.