Сакате да дознаете нешто повеќе за историјата на економијата, како да енкриптирате со „Ruby on Rails“ или основи на теоријата на струните? Може сето тоа да го најдете бесплатно на интернет и секој кој има време или енергија за тоа, а може да учи директно од експертите, коментира „VisualCapitalist“.

Информациската ера ни обезбедува невиден пристап до знаењето на светот и токму поради тоа некои мислители на нашето време сметаат дека улогата на колеџите и универзитетите се повеќе ќе се намалува.

А веќе има и доказ за тоа. Последната „жетвата“ од успешни претприемачи како Ивон Шпигел или Марк Цукерберг веќе докажува дека претприемачите можат да заработуваат милијарди, без да поминат цели четири години во училницата. Следната генерација ќе биде дури помалку поврзана со присуството на вистински универзитети.

Иако според некои реалната академска вредност на овие институции е нарушена од пристапот до дигиталниот свет, нивната вредност како места каде што можеш „да се јавите“ со овие идни лидери останува недопрена.

Според секој успешен бизнисмен развивањето на силна мрежа претставува половина од битката. Што се однесува до училиштата, Харвард е совршен пример за „ефектот на мрежата“ во акција.

Досега вкупно 35 од најбогатите 500 луѓе во светот се дојдени од Харвард. Всушност повеќе милијардери имаат завршено Харвард, отколку сите милијардери од Саудиска Арабија и Шпанија, донесена заедно.

Генералното нето богатството на првите 35-те милијардери завршиле на Харвард? 309 милијарди долари, што е блиску до бруто домашниот производ (БДП) на Хонг Конг или Ирска. Меѓу најпознатите кои завршиле на универзитетот се имиња како Чарли Мекнгер (потпретседател на „Berkshire Hathaway“), Мег Витман (претседател и извршен директор на „HP Enterprise“), Стив Балмер (поранешен извршен директор на „Microsoft“) и Мајкл Блумберг (поранешен градоначалник на Њујорк и сопственик на „Bloomberg“). Денешните студенти и професори на Харвард може секој ден да имаат корист од оваа престижна мрежа.

Елитните универзитети се уште служат како механизми со кои ги земаат умните и со добри социјални вештини (или и двете) студенти. Во топ училиштата како Станфорд или Харвард бројот на примени студенти е помалку од 6% од кандидатите, а тоа им дава на учениците добро изградена и привилегирана мрежа уште од почетокот.

Калил Рафити е сопственик на ланец кој продава природни сокови. 

Тој напишал книга во која раскажува како пред 13 години бил зависник од дрога, имал 48 килограми и бил многу сиромашен. 

Пријател му понудил да работи во индустрија за сокови што му помогнало да излезе од депресија и да почне да верува во себе. 

За пет години бизнисот добро одел и стигнал и до Холивуд. Тоа го инспирирало Калил да почне со свој бизнис. 

Тој отворил ланец на барови во Малибу каде се продаваат природни сокови. 

На менито се смрзнати  јогурти, кафе и овошни коктели. 

Од бездомник тој станал шеф кој е успешен и кого вработените го сакаат. 

Најголема просечна плата во регионот според последните податоци за минатата година има Словенија со 1.020,40 евра, додека најмала е во Македонија и истата изнесува 363,80 евра.

Просечната плата според последните податоци во Хрватска изнесува 749, 70 евра, во Црна Гора 503 евра, во Босна и Херцеговина 428 евра и во Србија 369 евра, пишува порталот Vijesti.ba.

Иако просечната плата во Словенија од 1.020,40 евра според податоците за октомври минатата година, била најголема во регионот, таа е за 15,2 евра помала во однос на онаа исплатена една година претходно во Словенија кога изнесувала 1.035,60 евра.

Платата во Македонија според последните податоци од октомври минатата година освен што е најмала во регионот, таа е и за 9,20 евра помала од онаа исплатена на крајот на 2015-та година. Последната просечна плата е 363, 80 евра, додека во претходниот период изнесувала 373 евра.

Намалена е и платата во Босна и Херцеговина и тоа за 2,5 евра. Константен раст бележи платата во Црна Гора која нараснала минатата година за 13 евра. На почетокот на годината била 490 евра, додека сега изнесува 503 евра.

Еврото може да исчезне за десет години доколку не се направат значајни економски реформи, вели Еманул Макрон, популарниот поранешен француски министер за економија.

Вистината која мораат сите да ја прифатат е дека еврото е нецелосна валута и дека не може да трае без големи реформи - изјави Макрон кој на претстојните избори во Франција ќе настапи како независен кандидат.

Говорејќи за фијаското на единствената европска валута, тој изјави дека проблемот е во тоа што еврото не успеало во Европа да добие „полн меѓународен суверенитет и не се води според правилата, кои на пример важат кај доларот“ вели тој и додава дека е очигледа различноста на државите членки.

Според неговото мислење Германија и Франција се две сили кои се во состојба да ја променат оваа ситуација. Тој смета дека Франција мора да го реформира својот пазар на труд и задолжителниот систем со цел да го заживее економскиот раст. Кога станува збор за Германија, Маркон вели дека токму поради мааните на еврото, таа во моментов има корист на сметка на слабите членки.

Недостатоците на еврото и прилегаат на Германија - наведе тој укажувајќи на тоа дека работите мораат да се менуваат.

Како заговорник за европските интеграции, Макрон го спомена и недостатокот на доверба меѓу Франција и Германија, која, како што вели, ги кочи реформите на еврозоната.

„Постои дел од одговорноста која го сноси Франција и доколку бидам избран ќе ја преземам таа одговорност“.