Лицата кои наполниле 65 години, а немаат 15 години работен стаж поради неплатени придонеси, ќе можат да ги откупат тие години од стажот за да добијат старосна пензија. Законот кој го овозможува откупот на стаж, откако беше донесен во Собранието, вчера е објавен во Службен весник. Тој стапува на сила на 18 февруари 2020 година, а ќе почне да се применува по еден месец, односно од 18 март 2020 година, бидејќи во рок од 30 дена Министерството за труд и социјална политика, треба да ја дефинира формата и содржината на барањето.

Пресметувањето на сумата за исплата ќе се прави врз основа на 20 отсто од просечната плата од претходната година објавена од Државниот завод за статистика која сега изнесува 1.400 денари за еден месец. Можност за откупување на стажот имаат и членовите од семејството на осигуреник кој починал. Со тоа може да се спроведе реализација на правото на семејна пензија.

Со Законот за дополнување на Законот за пензиското и инвалидското осигурување, како што информира денеска Фондот за пензиско и инвалидско осигурување, се уредува начинот на утврдување на стажот на осигуреникот кој бил во редовен работен однос и бил пријавен во задолжително социјално осигурување, а обврзникот за пресметка и плаќање на придонес не го платил придонесот за пензиско и инвалидско осигурување.

-Во овие случаи, со Законот се дава можност осигуреникот да може самиот за себе да изврши плаќање на придонесот за пензиско и инвалидско осигурување. Плаќањето на придонесот ќе се однесува за оној период за кој осигуреникот поднесува барање за плаќање на придонес, под услов да бил пријавен во задолжително социјално осигурување. Основицата за пресметка и плаќање на придонесот изнесува 20 отсто од просечната плата за претходната година од годината во која е поднесено барањето за плаќање на придонес за пензиско и инвалидско осигурување, објавена од Државниот завод за статистика, се вели во соопштението од Фондот.

Плаќањето на придонесот за пензиско и инвалидско осигурување може да го извршат и членовите на семејството заради остварување право на семејна пензија. Правото на плаќање на придонес се остварува по поднесено барање на осигуреникот или членовите на семејството, а кое се поднесува до надлежната Филијала, односно Деловница на Фондот. По поднесеното барање, Фондот ќе донесе решение за плаќање на придонесот, откако ќе утврди дека се исполнети условите предвидени во Законот.

-Во условите се предвидува осигуреникот бил пријавен во задолжително социјално осигурување, што се утврдува од податоците во матичната евиденција на Фондот со претходно воспоставена пријава за почеток и престанок на осигурувањето утврдена во матичната евиденција на Фондот, придонесот за пензиско и инвалидско осигурување за периодот за кој осигуреникот бил пријавен во задолжително социјално осигурување не е платен, односно не е целосно платен, што се утврдува со записник на Фондот и обврзникот за плаќање на придонес за пензиско и инвалидско осигурување е во стечај, а осигуреникот е одјавен од осигурување, или обврзникот е избришан од регистрите кои се водат при Централниот регистар на Република Северна Македонија.

Уплатата на придонесот, потсетуваат од Фондот, се врши по донесувањето на решението. Претходното законско решение за докуп на стаж кое беше донесено во 2015 година, додаваат оттаму, имаше ограничено важење од една година, за разлика од ова законско решение кое нема ограничување во важењето.

Фондот на пензиското и инвалидското осигурување на Северна Македонија, ќе може да прави пресметки за плаќање на придонесот до 31 декември 2008 година.

Почна примената на новата методологија со која од денеска мотоциклистите ќе плаќаат за 40 отсто пониски цени за патарина, со што Јавното претпријатие за државни патишта (ЈПДП)  ја реализира најавата за нови цени за патарина за моторџиите.

Воведувањето на мотоциклите како нова категорија возила што плаќаат патарина е на барање на Мотоциклистичката Федерација на Македонија, а за што беше усвоена Одлука на ЈП за државни патишта во јуни 2019 година.

-Мотоциклите со две тркала минатата година беа вклучени во посебна категорија на возила – категорија 1 А, со што тие од денеска плаќаат за 40 отсто пониски цени за патарина во споредба со автомобилите, соопшти ЈПДП.

Надоместот за употреба на пат за мотоциклите изнесува 20 денари на наплатните станици „Петровец“, „Миладиновци“, „Тетово“, „Гостивар“, „Глумово“ и „Желино“. Патарина во износ од 40 денари се плаќа на наплатните станици „Романовце“ и „Стоби“, додека 50 денари од правец е на наплатните станици „Сопот“ и „Отовица“, а 60 денари за правец се плаќа на наплатната станица „Гевгелија“.

– Со ова се исправи повеќе децениската неправда и конечно мотоциклистите плаќаат помалку и поевтино од автомобилите, стои во соопштението

Движењето „Анти коцкање“ ги повикаа пратениците да ги поддржат предлог измените во законот за игри на среќа со цел да се заштитат, од како што велат, злото кое ја зароби младината во земјава. Барањето е казината и обложувалниците да се одалечат 3 килиометри од населените места.

Коцкањето е пореметување на контролата на нагоните, кое може да биде комбинација од генетски фактори, социјални и психолошки. Тоа што често започнува со епизодно коцкање, многу брзо прогресира во редовна потреба која мора да се задоволи, а кога личноста долго време го има ваквото однесување, доаѓа до комплетен распад на физичкото и ментално здравје.

Кога зборуваме за коцкање, всушност зборуваме за пореметување на контролата на нагоните и според меѓународната класификација на болести е регистрирана како болест, т.е. пореметување во сферата на нагоните.

Личноста чувствува неодложна потреба од коцкање и колку повеќе се продолжува времето на незадоволување на истата, тензијата и напнатоста растат, а во моментите на коцкање доаѓа до реакција на задоволство или олеснување, на ниво на празнење. Подоцна, она што следува често е чувство на вина.

Причините се најчесто комбинација од генетски фактори, социјални и психолошки.

Во некои семејства, коцкањето е наследно или пренесено, т.е. научено однесување. Исто така, постојат фактори како анксиозност, осаменост, депресивност и други кои придонесуваат за зголемена напнатост и во тој случај коцкањето е начин да се испразни, т.е. редуцира тензијата. Исто така, многу често друг тип на зависност се заменува со зависност од коцкање. Па така, некој кој бил зависен од алкохол и ја надминал таа зависност, влегува во нова зависност, на пример од коцкање. Сето ова зборува дека психолошкиот фактор е многу значаен.

Прифаќањето на дигиталните технологии носи сè почеста работа од дома, наместо одење на работа на многу работни места каде физичкото присуство не е од суштинско значење. Според податоците на Евростат за 2018 година, просекот на таквиот прилагоден начин на работа во Европската Унија изнесува 5,2%.

Во 2018 година, 5,2% од вработените лица на возраст од 15-64 години во Европската унија (ЕУ) обично работеле од дома. Овој удел остана ист (околу 5%) во последната деценија. Сепак, во истиот период, процентот на оние кои понекогаш работеле дома се зголемил од 5,8% во 2008 година на 8,3% во 2018 година.

Со 14,0% од работните луѓе кои обично работат дома во 2018 година, Холандија е на врвот на земјите членки на ЕУ, а потоа следат Финска (13,3%), Луксембург (11,0%) и Австрија (10, 0%). Спротивно на тоа, многу малку луѓе работеле од дома во Хрватска (1,4%), Кипар (1,2%), Романија (0,4%) и Бугарија (0,3%).

Во ЕУ, самовработените лица работат од дома (18,5%) почесто од вработените (3,0%). Највисоки стапки се забележани во Финска, каде што над 40% од самовработените лица обично работеле дома (46,4%), Холандија (44,5%) и Австрија (43,6%).

Повеќе жени отколку мажи кои работат од дома

Во 2018 година, нешто поголем процент на жени обично работеле од дома (5,5%) од мажите (5,0%). Таков е случајот во повеќето земји-членки на ЕУ, со најголеми разлики забележани во Франција (8,1% од жените во споредба со 5,2% од мажите), Луксембург (12,5% од жените, 9,8% од мажите) и Малта ( 7,4% од жените, 4,7% од мажите).

Спротивно на тоа, во осум земји-членки на ЕУ ситуацијата е обратна, при што повеќе мажи обично работеле од дома отколку жени На пример во Холандија (15,5% мажи, во споредба со 12,3% жени), Данска (8,5% мажи, 7,0% жени) и Ирска (7,2% мажи, 5,7% жени).

Постарите лица работат дома почесто од помладите

Процентот на оние кои работат од дома се зголемува со возраста. Во ЕУ, само 1,8% од лицата на возраст од 15-24 во 2018 година обично работеле од дома, наспроти 5,0% кај лицата на возраст од 25-49 години и 6,4% кај лицата на возраст од 50-64 години. Најголем процент на лица на возраст меѓу 15 и 24 години, кои обично работеле дома, е забележан во Луксембург (8,7%). Следната земја-членка со највисок процент е Естонија (5,2%).

За другите возрасни категории, во Холандија е забележан најголем процент од оние кои обично работат дома (14,9% на возраст меѓу 25 и 49 години и 17,3% на возраст меѓу 50 и 64 години). По неа следува Финска (14,0% кај возрасна група од 25-49 години и 15,6% кај возрасна група од 50-64 години).